Laugardagspizzan

Það er nú svo að þó það sé gaman að prófa nýtt, er stundum er best að halda sig við það sem er gamalt og gott :-)  Það á til að mynda við um laugardagspizzuna, eða svo hélt ég lengi vel.  Langt fram á fullorðinsaldurinn harðneitaði ég að stunda nokkra tilraunastarfsemi með pizzur, pepperoni, pylsur, hakk og e-ð smávægilegt eins og sveppir, bananar og laukur með var í lagi - en ekkert annað!

Það breyttist þó á síðasta ári þegar ég hreinlega átti ekkert kjötmeti ofan á pizzu, langaði eiginlega ekki í kjöt reyndar í ofanálag þá ákvað ég að prófa að nota einfaldlega það sem ég átti inn í ískáp.  Þar leyndist sæt kartafla, paprika, laukur og sveppir, auk þess sem ég átti ananasdós og ólívur.  Þessu skellti ég ofan á pizzuna og mæ ó mæ hvað hún var góð!  Eftir þetta hef ég verið mun óhræddari við að stunda tilraunastarfsemi með laugardagspizzuna og er nú komið svo að ég er í raun hætt að gera þessar gömlu hefðbundnu, nema auðvitað að það séu að koma börn eða unglingar í mat :-)

Ég skellti í eina laugardagspizzu áðan og svona tókst til ...

Áleggið tilbúið - það sem var til í skápunum

Gott heimatilbúið deig gerir gæfumuninn

Sósan og oregano komið á botninn

Sætu kartöflunni raðað á

Hér er restin af álegginu komin á - dreift jafnt yfir

Að lokum osturinn og nýmalaður svartur pipar þar ofan á :-)

Pizzunni er svo skellt inn í ofninn og ...

Voilá - kvöldmaturinn tilbúinn!

Meira síðar.